Monday 26 September 2016

நாகினி - 3

அடுத்ததாக, முக்கியமான தொலைகாட்சி நிறுவனத்தின் தலைவரிடம் விளம்பர ஏஜென்ஸியின் பிரதிநிதி என்று சொல்லியபடி அறிமுகப்படுத்திக்கொள்கிறார் நாகினி.

பிரதமருடைய அணு ஒப்பந்தத்தை வாழ்த்தி வரவேற்று வணங்கி விளம்பரப்படுத்தும் வாசகங்கள் அச்சிடப்பட்ட விளம்பர பிரசுரத்தைக் கொடுக்கிறார். கொடுத்துவிட்டு அந்த விளம்பரத்தின் காட்சிகள் எப்படி இருக்கவேண்டும் என்று நாகினி விவரிக்கிறார்:

மின்சார வசதி இல்லாத குக்கிராமத்தில் சிறுவர்கள் மண்ணெணெய் விளக்கில் கஷ்டப்பட்டுப் படித்துக்கொண்டிருக்கிறார்கள். பெரிய தொழிற்சாலைகள் பவர் ஷட்டவுனினால் ஓடாமல் மூடிக் கிடக்கின்றன. மருத்துவமனையில் அறுவை சிகிச்சை நடக்கும் நேரத்தில் மின்சாரம் போய்விடுகிறது. ஜெனரேட்டரைப் போடுங்க என்று பதறுகிறார் டாக்டர். இம்புட்டு நேரம் கரண்ட ஓடினதே ஜெனரேட்டர்லதான் என்கிறார் நர்ஸ். டாக்டர் அதிர்ச்சியில் உறைகிறார். நீர் மின்சார அணைகள் வறண்டு கிடக்கின்றன. நாடாளுமன்றத்தில் எம்.பி.க்கள் சோகமாக அமர்ந்திருக்கிறார்கள் அவர்களுக்கு முன்னால் அகல் விளக்குகள் மங்கலாக இறுதிச் சொட்டை உறிஞ்சியபடி எரிந்து கொண்டிருக்கின்றன. இப்படியான நேரத்தில் பிரதமர் காலைச் சூரியனை எதிர்பார்த்து கை கூப்பி நிற்கிறார். மேகக்கூட்டம் சூரியனை மறைத்து நிற்கிறது. புரோகிதர் கணீர் குரலில் சொல்கிறார்: மேற்குப் பக்கம் திரும்புங்கோ... பிரதமர் திரும்புகிறார்.

பனி மூட்டத்தினூடே அமெரிக்க வல்லாதிக்க தேவி சிலை வானுயர உயர்ந்து நிற்கிறது. முழு காட்சியும் சாம்பல் நிற பனி மூட்டமாக இருக்க வல்லாதிக்க தேவி கையில் இருக்கும் டார்ச் மட்டும் பொன்னிறமாய் எரிகிறது. அதில் இருந்து பளிச்சென்று ஒரு மின்னல் வெட்டுகிறது. கிழக்கு திசை சூரியன் ஒளி பெறுகிறது. அதன் ஒளி பெற்று குக்கிராம குடிசையில் எல்.இ.டி. விளக்குகள் எரிகின்றன. குழந்தைகள் சந்தோஷத்தில் துள்ளிக் குதிக்கிறார்கள். தொழிற்சாலை எந்திரங்கள் பெரும் சத்தத்துடன் ஓடத் தொடங்குகின்றன. டாக்டர் அறுவை சிகிச்சையை வெற்றிகரமாக முடிக்கிறார். நாடாளுமன்றம் ஒளி வீசுகிறது. சூம்பிக் கிடந்த இந்திய தேசியக் கொடி பட்டொளி வீசிப் பறக்கிறது. அந்தக் கம்பத்தின் மேல் ஒரு கழுகு கம்பீரமாக வந்து அமர்கிறது என்று சொல்லிவிட்டு நாகினி கேட்கிறார். இதேப்டி இருக்கு?

தொலைகாட்சி நிறுவனர் நாகினியை மேலும் கீழும் பார்க்கிறார். நல்லா இருக்கு... எந்த டி.வி.ல ஒளிபரப்பப்போறீங்க...

சட்டென்று நாகினிவின் முகம் மாறுகிறது. பிறகு மெள்ள சமநிலைக்குத் திரும்பி லேசாகப் புன்னகைக்கிறார்... இந்தியாவின் நம்பர் ஒன் தொலைகாட்சியில்தான் என்கிறார்.

அதை நான் தான முடிவு பண்னணும்.

தேவையே இல்லை நான் சொன்னாலே போதும்.

யு நோ... ஐ ஆம் தி பாஸ் ஆஃப் திஸ் கம்பனி. எனக்கு இருக்கற செல்வாக்கை வெச்சு என் சேனல்ல மட்டுமில்லை. இந்த உலகத்துல எந்த சேனல்லயுமே இந்த விளம்பரம் வராம தடுக்க முடியும். ஏதாவது டப்ஸ்மாஷ் இல்லைன்னா யு ட்யூப்ல போட்டு பார்த்துக்கோ... பட் ஒன் திங்; நல்ல க்ரியேடிவா இருக்கு... வேணும்னா ஒண்ணு செய்யேன்... எங்களுக்கு இது மாதிரி ஏதாவது விளம்பரம் தயாரிச்சுக் கொடேன்.

உங்க பாராட்டுக்கு நன்றி. ஆனா எனக்கு உங்க சேனல்ல, பிரம் டைம்கள் எல்லாத்துலயும், எல்லா பிரைம் நிகழ்ச்சிகளுக்கு முன்னாலயும் இந்த விளம்பரம் ஒரு நாள் இல்லை... அந்த ஒப்பந்தம் கையெழுத்தாகற வரை ஒளிபரப்பாகணும்.

சேனல் நிர்வாகி நிதானமாக, ‘வாசல் அங்க இருக்கு’ என்று சொல்லி போனை எடுத்து இண்டர்காமில் உதவியாளரை அழைக்கப் போகிறார்.

நாகினி நிதானமாக, ‘சிலுவை ராஜை கொஞ்ச நாள் முன்னால பார்த்தேன்’ என்கிறார்.

அந்தப் பெயரைக் கேட்டதும் சேனல் நிர்வாகி சட்டென்று ஸ்தம்பிக்கிறார்.

‘ஆபரேஷன் நேவி’ என்று நிதானமாக உச்சரிக்கிறார் நாகினி.

சேனல் நிர்வாகிக்கு லேசாக வியர்க்கிறது.

பேரைக் கேட்டாலே சும்மா அதிருதுல்ல... அவனோட போனுக்கு ஒரு லைட்னிங் கால் போடுங்க பாஸ்...

நிர்வாகி தயங்கியபடியே நாகினியைப் பார்க்கிறார்.

போடுங்க பாஸ் போடுங்க...

நிர்வாகி அந்த எண்ணுக்கு போன் செய்கிறார்.

எதிர்முனையில் சிலுவை ராஜ் போனை எடுக்கிறான்.

பதறியபடியே சார் கொஞ்சம் ஜாக்கிரதையா இருங்க. சி.பி.ஐ. க்கு விஷயம் தெரிஞ்சு போச்சுன்னு தோணுது. நானே உங்களுக்கு போன் செய்யலாம்னு நினைச்சேன். என் போனை டேப் பண்றாங்களோன்னு சந்தேகம். நேர்ல வந்து சொல்லலாம்னு தான் பேசலை.

சி.பி.ஐ.யா..?

ஆமாம் சார்... ஒத்தைக்கண்ணி ஒருத்தி. நம்ம ஆளுங்க கிட்ட இருந்து உண்மையை கறந்துட்டா.

ஒத்தைக் கண்ணியா..

நாகினி தன் கூலிங் கிளாஸைக் கழட்டுகிறர். அவருக்கு ஒரு கண் இல்லை.

நாகினி சைகையால் போனை கட் பண்ணச் சொல்கிறார்.

நிர்வாகி, சரி அப்பறம் பேசறேன் என்று சொல்லி போனை வைக்கிறார்.

சரி இப்ப சொல்லுங்க... இந்த கம்பெனிக்கு நீங்க பாஸ்... உங்களுக்கு யார் பாஸ்..?

சிலுவை உங்க கிட்ட என்ன சொன்னான்.

எல்லாத்தையும் சொன்னான்.

வாய்ப்பே இல்லை...

பாஸ்... பத்து லட்சத்துக்கு உங்களுக்காக ஒரு வேலை செய்வான்னா பதினோரு லட்சத்துக்கு எனக்காகவும் ஒரு வேலையை அவன் செய்வான் இல்லையா..?

மாட்டினா அவனும்தான் ஜெயில்ல களி திங்கணும்.

அதுதான் இல்லையே... அவனை நான் கேஸ் ஃப்ரேம்லயே கொண்டுவர மாட்டேனே...

அவனுக்கும் அதுல பங்கு இருக்குங்கறதுக்கான ஆதாரங்கள் என் கிட்ட இருக்கு.

அது எனக்குத் தேவையில்லை. உன்னைப் பத்தின நியூஸ் மொதல்ல வெளில வரும். நீ ஜெயிலுக்குப் போவ. நீ அவனையும் மாட்டிவிட்டா அவனை நாங்களே எங்க கஸ்டடிக்குக் கொண்டுவந்து காணவே இல்லைன்னு சொல்லி ராஜ வாழ்க்கை வாழ வைப்போம். அவன் ஒரு தீவு பேரெல்லாம் சொல்லியிருக்கான். அங்க கொண்டுபோய் ஜாலியா சாகறவரை பாத்துக்கறோம்னு சொல்லியிருக்கோம். அதைச் முழுசாச் செய்யப்போறதிலைன்னு வெச்சுக்கோ... அது வேற விஷயம். நம்ம மேட்டருக்கு வா. உன்னை ஜெயிலுக்கு அனுப்பறதுக்காக நான் இங்க வரலை. நான் வந்தது இந்த அணு ஒப்பந்தத்துக்கு ஆதரவா நியூஸ் போடவைக்கத்தான். வேணும்னா நடுநிலைன்னு காட்டிக்க மாற்றுக் கருத்தையும் போடு பரவாயில்லை. உண்மையில நீயாவே அதைச் செஞ்சிருக்கணும். செய்தி ஊடகம் அப்படிங்கறது செய்தியைத் தர்றதுதான். எல்லா தரப்பு செய்திகளையும் நீ கொடு. மக்கள் எது சரி எது தப்புன்னு முடிவெடுத்துக்கட்டும். நீயா ஏன் சைடு எடுக்கற. உன்னை நல்லவனா நடக்கவைக்க நான் கெட்டவளாக வேண்டியிருக்கு பாரு... வேறென்ன கலிகாலம். நல்லதுக்கும் காலமில்லை... நல்லவங்களுக்கும் காலமில்லை.

அப்போது இண்டர் காம் ஒலிக்கிறது. நிர்வாகி எடுக்கவா என்று நாகினியிடம் கேட்கிறார். நாகினி, ஸ்பீக்கர்ல போடு என்கிறார்.

அணு ஒப்பந்தம், அமெரிக்க உறவு, பிரதமர் மீதான மக்களின் மதிப்பு என கருத்துக் கணிப்பு நடத்தியிருந்திருக்கிறார்கள். அதன் ரிப்போர்ட் கொண்டுவரவா என்று ஆசிரியர் கேட்கிறார். நாகினி வரச் சொல்லும்படிச் சொல்கிறார்.

ஆசிரியர் வந்து கொடுத்துவிட்டுச் செல்கிறார். அவர் போனதும் நாகினி அதை எடுத்துப் பார்க்கிறார். இரண்டு ரிப்போர்ட்கள் இருக்கின்றன.

என்ன இரண்டு ரிப்போர்ட்கள் இருக்கின்றன என்று கேட்கிறார்.

சேனல் நிர்வாகி தயங்கியபடியே, ஒண்ணு ஒரிஜினல்... இன்னொண்ணு நாங்க ஒளிபரப்ப வேண்டியது.

நாகினி எரிச்சலுடன் பெருமூச்சுவிடுகிறார்.

உண்மையில் அணு ஒப்பந்தத்துக்கும் பிரதமருக்கும் இந்திய அமெரிக்க உறவுக்கும் ஆதரவாகவே மக்கள் கருத்துத் தெரிவித்திருக்கிறார்கள். ஆனால், சேனல் ஆசிரியர் அதை அப்படியே தலைகீழாக மாற்றியிருக்கிறார்.

ஸீ... நான் உன்னை பொய் சொல்லச் சொல்லலை. உண்மையைச் சொல்லுன்னுதான் சொல்றேன். நீ கெட்டவனாகி என்னை மாதிரி நல்லவங்களையும் ஏண்டா கெட்டவங்களாக்கற. ஒரு நாட்டை ஆள்றது அரசியல்வாதிங்க இல்லை... அதிகாரவர்க்கம் இல்லை... உங்களை மாதிரியான மீடியா ஒபீனியன் மேக்கர்ஸ்தான்ங்கறது எவ்வளவு கேவலமான விஷயம். காசுக்காகவும் உங்களோட அரசியல் குறுக்கு புத்திக்காகவும் நாட்டோட சரித்திரத்தையே எழுதறவங்களா ஆகிடறீங்களே... இது எவ்வளவு பெரிய அபாயம். கடற்படைங்கறது மீனப் பெண்ணைக் கற்பழிக்குது... அப்பாவிங்களைக் கொல்லுதுன்னுதான சரித்திரம் பதிவாகியிருக்கு... திஸ் ஈஸ் வெரி வெரி அட்ராஷியஸ்.

சீனாலயும் இஸ்லாமிய நாடுகள்லயும் ஊடக சுதந்தரம் இல்லை... ஜனநாயகம் இல்லைன்னு சொல்றாங்க. உங்களை மாதிரி ஆளுங்க இந்தியா தர்ற சுதந்தரத்தையும் ஜனநாயகத்தையும் பயன்படுத்தி செய்யற அட்டூழியங்களைப் பார்க்கும்போது எதுவுமே தகுதியானவங்க கிட்ட இருந்தாதான் நல்ல பலனைத் தரும்ங்கறதுதான் உறுதியாகுது. அது சரி... அறுவை சிகிச்சை டாக்டர் கையில இருக்கற கத்தி சாவுல இருந்து மனுஷனைக் காப்பாத்தும். அதே கத்தி உன்னை மாதிரியான கிரிமினல்கள் கைல இருந்தா ஆளைக் கொல்லத்தான் செய்யும். எப்படா திருந்தப் போறீங்க நீங்க என்று நாகினி ஆத்திரப்படுகிறார்.

பின்னர் சிறிது நிதானத்துக்கு வந்து மேஜையில் இருக்கும் பிளாஸ்கில் இருந்து காபியை ஊற்றிப் பருகுகிறார். நிர்வாகியிடமும் தருகிறார்.

சூடான பானம் மன அழுத்தத்தைக் குறைக்கும். காஃபி மூளைக்கு சுறுசுறுப்பைத் தரும். நிதானமா யோசிச்சு மூளையை சரியா பயன்படுத்தி நல்ல முடிவை எடு. சரி வரட்டா பாஸ் என்று சொல்லிவிட்டுப் புறப்படுகிறார்.

நிர்வாகி உறைந்த முகத்துடன் விடை கொடுக்கிறார்.

நல்லா சிரிச்ச முகமா கை கொடுங்க பாஸ்...

நிர்வாகி சிரமப்பட்டு சிரிக்கிறார்.

இண்டர்காம்ல போன் பண்ணி, வர்றவங்க கிட்ட என்னை பாஸ்னு சொல்லி வழியனுப்பு...

நிர்வாகி தயங்குகிறார்.

நாகினி தன் செல்போனை அவர் முகத்துக்கு அருகே காட்டுகிறார். அதில் அவர்களுடைய திரைமறைவு வேலையில் ஈடுபட்ட ஒருவர் தாங்கள் செய்ததை நிறுத்தி நிதானமாக ஒப்பிக்கிறார்.

பதறியபடியே நிர்வாகி தன் உதவியாளரை அழைக்கிறார். வருபவரிடம், நாகினியைக் கை காட்டி, பாஸை நம்ம ஆபீஸ் கார்ல... (இதைக் கேட்டதும் நாகினி சட்டென்று சீறவே) வேண்டாம்...என் கார்ல வீட்டுக்குக் கொண்டுபோய் டிராப் பண்ணிட்டு வா என்கிறார். உதவியாளர் எதுவும் புரியாமல் நாகினியை மேலும் கீழும் பார்க்கிறார். நாகினி செல் போனை நிர்வாகியிடம் கொடுத்துவிட்டு, என்னோட அன்பளிப்பா இதை வெச்சுக்கோங்க என்று சொல்லிவிட்டு உதவியாளருடன் நடக்கிறார்.

உங்க பாஸுக்கு நான் பாஸ்ன்னா உனக்கு யாரு...

உதவியாளர் மிரண்டபடியே, பிக் பாஸ்...

அதான் இல்லை... உன்னோட நண்பன் நான் என்று அவருடைய தோளில் கை போட்டபடியே நடக்கிறார்.

அவர் போனதும் நிர்வாகி அந்த செல் போனை ஆன் செய்து அந்த வீடியோவைப் பார்க்கிறார். கடலோர காவல் படையில் இருந்த ஒரு அதிகாரியை அந்த கிராமத்து மீனவப் பெண் ஒருத்தி மூலமாக பொய்யான பாலியல் புகார் கொடுக்க வைத்து அவமானப்படுத்திருக்கிறார்கள். அந்த அதிகாரியை பணி நீக்கம் செய்யத்தான் இந்த சதி என்று அந்தப் பெண்ணிடம் சொல்லியிருக்கிறார்கள். ஆனால் உண்மையில் அந்த அதிகாரியை ஊரார் முன்னால் பெண்களை விட்டு விளக்குமாறால் அடித்து அவமானப்படுத்தி அதை தொலைகாட்சியில் ஒளிபரப்பி பெரிதாக ஆக்குகிறார்கள்.

இதைப் பார்க்கும் அந்தப் பெண் அந்த அதிகாரி மீது இரக்கம் கொண்டு உண்மையை காவலர்களிடம் சென்று சொல்கிறாள். ஆனால், அந்தக் காவலரும் அந்த சதியில் உடந்தை என்பதால் வழக்கை எடுக்காமல் விட்டுவிடுகிறார். அந்தப் பெண் தொலைகாட்சி நிறுவனத்திடம் சொன்னால் அவர்கள் உண்மையை ஒளிபரப்புவார்கள் என்று நம்பி அவர்களிடம் போய் சொல்கிறார். உண்மையில் அந்த சதியைத் திட்டமிட்டதே அந்த தொலைகாட்சி நிறுவனம் தானே. பாவம் அதுதெரியாமல் அவர்களிடம் மாட்டிக்கொள்கிறாள். அந்த நிருபரோ அவள் சொல்வதை அப்படியே பதிவு செய்துவைத்துக்கொள்கிறார். பின்னால் அதை வைத்து நிர்வாகத்திடமிருந்து காசு கறக்கலாமென்று திட்டமிடுகிறார்.

இந்த விஷயம் நிர்வாகிக்குத் தெரிந்துவிடவே அந்தப் பெண்ணையும் நிருபரையும் கொன்றுவிடுகிறார். அதோடு நில்லாமல் கடற்படை அதிகாரிதான் இரண்டு பேரையும் கொன்றதாக கதையைத் திருப்பிவிடுகிறார். கடலோரக் காவல் துறை அலுவலகம் அந்த கிராமத்தினரால் சூறையாடப்படுகிறது. பதிலுக்கு கடற்படை துப்பாக்கிச்சூட்டில் ஈடுபடுகிறது. இதில் அப்பாவிகள் இருவர் கொல்லப்படுகிறார்கள். தேசத்தையே உலுக்கும் பெரும் போராட்டமாக அது ஆகிறது. இந்த நிகழ்வுகளையெல்லாம் நேரடியாக ஒளிபரப்பி அந்த சேனல் தன் டி.ஆர்.பி. ரேட்டிங்கை அதிகரித்துக்கொள்கிறது. அந்த நிருபர் எடுத்த வீடியோவும் இன்ன பிற ஆதாரங்களும்தான் அந்த செல்லில் பதிவாகியிருக்கின்றன.

நிர்வாகிக்கு வேர்த்து ஊற்றுகிறது. நாகினி கொடுத்த விளம்பர பிரசுரத்தை சம்பந்தப்பட்ட பணியாளரிடம் கொடுத்து ஒரே நாளில் அந்த விளம்பரத்தைத் தயாரிக்கச் சொல்கிறார்.

*

No comments:

Post a Comment